Wat de EU doet om een EU-breed classificatiesysteem voor duurzame activiteiten te creëren?
De EU-Taxonomy is de hoeksteen van het EU-kader voor duurzame financiering en een belangrijk instrument voor markttransparantie. Het helpt investeringen te richten op de economische activiteiten die het meest nodig zijn voor de transitie, in overeenstemming met de doelstellingen van de Europese Green Deal. De EU-Taxonomy is een classificatiesysteem dat criteria definieert voor economische activiteiten die in lijn zijn met een netto-nul traject in 2050 en de bredere milieudoelen anders dan klimaat.
Om de klimaat- en energiedoelstellingen van de EU voor 2030 te halen en de doelstellingen van de Europese Green Deal te bereiken, is het van cruciaal belang dat we investeringen richten op duurzame projecten en activiteiten. Om dit te bereiken is een gemeenschappelijke taal en een duidelijke definitie van wat ‘duurzaam’ is nodig. Dit is de reden waarom het actieplan voor de financiering van duurzame groei opriep tot het creëren van een gemeenschappelijk classificatiesysteem voor duurzame economische activiteiten, of een “EU-Taxonomy”.
De EU-Taxonomy maakt het voor financiële en niet-financiële bedrijven mogelijk om een gemeenschappelijke definitie te delen van economische activiteiten die als ecologisch duurzaam mogen worden beschouwd. Op deze manier speelt het een belangrijke rol bij het helpen van de EU bij het opschalen van duurzame investeringen, door zekerheid te creëren voor investeerders, particuliere investeerders te beschermen tegen greenwashing, bedrijven te helpen klimaatvriendelijker te worden en de marktfragmentatie tegen te gaan.
De EU-Taxonomy verordening is op 12 juli 2020 in werking getreden. Ze legt de basis voor de EU-Taxonomy vast door de vier overkoepelende voorwaarden vast te stellen waaraan een economische activiteit moet voldoen om als ecologisch duurzaam te kwalificeren. Op grond van de EU-Taxonomy verordening heeft de Commissie de feitelijke lijst van ecologisch duurzame activiteiten opgesteld door voor elke milieudoelstelling technische screeningcriteria te definiëren, middels van gedelegeerde en uitvoeringshandelingen.
De EU-Taxonomy is een classificatiesysteem dat bedrijven en investeerders helpt ‘ecologisch duurzame’ economische activiteiten te definiëren om duurzame investeringsbeslissingen te nemen. Ecologisch duurzame economische activiteiten worden beschreven als activiteiten die “een substantiële bijdrage leveren aan ten minste één van de klimaat- en milieudoelstellingen van de EU, terwijl ze tegelijkertijd geen van deze doelstellingen significant schade toebrengen en aan minimale waarborgen voldoen.” De EU-Taxonomy is geen verplichte lijst voor beleggers om in te investeren. De EU-Taxonomy stelt namelijk geen verplichte eisen aan de milieuprestaties van bedrijven of financiële producten. Beleggers zijn vrij om te kiezen waarin zij willen beleggen mits er gerapporteerd wordt over het percentage dat aan de EU-Taxonomy voldoet. Verwacht wordt echter dat de EU-Taxonomy in de loop van de tijd een transitie naar duurzaamheid zal aanmoedigen om de klimaat- en milieudoelstellingen van de EU te bereiken.
Daarvoor hebben we betrouwbare instrumenten nodig om bedrijven te ondersteunen in hun transitie naar een duurzame economie en klimaatneutraliteit. De EU-Taxonomy is zo'n instrument om investeerders te helpen ecologisch duurzame economische activiteiten te identificeren, de transitie naar een koolstofvrije toekomst te bevorderen en de financiering te begeleiden naar oplossingen om de klimaatcrisis aan te pakken en verdere achteruitgang van het milieu te voorkomen.
Het creëert een referentiekader voor investeerders en bedrijven; het ondersteunt bedrijven bij hun inspanningen om hun transitie te plannen en te financieren; het beschermt tegen greenwashing-praktijken en het helpt de financiering te versnellen van projecten die al duurzaam zijn en van projecten die nodig zijn in de transitie.
De Taxonomy verordening stelt ook vier overkoepelende voorwaarden vast waaraan een economische activiteit moet voldoen om als ecologisch duurzaam te kwalificeren: het leveren van een substantiële bijdrage aan minimaal één milieudoelstelling; geen significante schade toebrengen aan één van de andere vijf milieudoelstellingen; het voldoen aan minimale waarborgen en voldoen aan de technische screeningcriteria die zijn vastgelegd in de beoogde handelingen van de Taxonomy.
Wat zijn de openbaarmakingsverplichtingen opgenomen in de EU-Taxonomy?
Ondernemingen die onder de reikwijdte van de Corporate Sustainability Reporting Directive (CSRD) vallen, moeten in hun jaarverslagen rapporteren in hoeverre hun activiteiten onder de EU-Taxonomy vallen (Taxonomy-eligibility) en voldoen aan de criteria die zijn vastgelegd in de EU-Taxonomy beoogde handelingen (Taxonomy-uitlijning). Andere ondernemingen die niet onder de reikwijdte van CSRD vallen, kunnen besluiten deze informatie op vrijwillige basis openbaar te maken om toegang te krijgen tot duurzame financiering of om andere bedrijf gerelateerde redenen. De rapportageverplichtingen en termijnen voor ondernemingen zijn vastgelegd in de Gedelegeerde Wet openbaarmakingen ter aanvulling van artikel 8 van de Taxonomy verordening. De Gedelegeerde Wet op het gebied van openbaarmaking specificeert de inhoud, methodologie en presentatie van informatie die door financiële en niet-financiële ondernemingen openbaar moet worden gemaakt met betrekking tot het aandeel van ecologisch duurzame economische activiteiten in hun bedrijfs-, investerings- of kredietactiviteiten.
Wat is EU Taxonomy?
De EU-Taxonomy wordt in de volksmond ook wel een groene taxonomie genoemd en is dus een classificatiesysteem dat aangeeft welke beleggingsopties duurzaam zijn en, bij uitbreiding, welke dat niet zijn. Beschouw de EU-Taxonomy als een gastenlijst. Een belegging moet aan specifieke criteria voldoen om duurzaamheid zichtbaar te maken. Taxonomieën zijn nauw verbonden met inspanningen op het gebied van milieu, maatschappij en ondernemingsbestuur (ESG). Ze kunnen betrekking hebben op elk van deze drie componenten – niet alleen op het ‘milieu’-gedeelte, hoewel ‘milieu’ misschien wel het meest besproken onderdeel is.
Welke beleggingen komen in aanmerking voor de EU-Taxonomy?
Dat hangt ervan af, omdat verschillende rechtsgebieden de beslissing op verschillende manieren zullen benaderen. Wel kunnen we mondiaal heersende trends identificeren. Over het algemeen benaderen taxonomieën een belegging op basis van zowel de voordelen als de nadelen ervan. Het goed of de dienst moet positief bijdragen aan één of meer duurzaamheid gerelateerde doelen en tegelijkertijd geen schade toebrengen aan één of meer van dezelfde doelen. Positieve bijdragen kunnen doorgaans niet minuscuul of verwaarloosbaar zijn, dus het woord ‘substantieel’ of een variant daarvan zal op dit criterium worden toegepast. Op dezelfde manier zullen taxonomieën er gewoonlijk op aandringen dat negatieve gevolgen ‘significant’ of een variant daarvan moeten zijn voordat ze meetellen voor de groene taxonomiecriteria van een investering.
Voorbeelden van doelen die worden gebruikt om een investering te meten zijn: de bijdrage ervan aan de beperking van de klimaatverandering (dat wil zeggen het stoppen van de klimaatverandering); de bijdrage ervan aan de aanpassing aan de klimaatverandering (d.w.z. het helpen bij de voorbereiding op specifieke gevolgen van de klimaatverandering die in dit stadium als onvermijdelijk worden beschouwd) en de bijdrage aan duurzaamheid.
Waarom moeten besturen en management aandacht besteden aan de EU-Taxonomy?
Het simpele antwoord is: beleggers en ESG.
Het enthousiasme van beleggers voor ESG-waarden – vooral de ‘milieucomponenten’ – groeit. Ze weten dat investeringen in ESG nu, op de lange termijn een groter rendement zal opleveren. Markten zullen hen belonen, regeringen zullen hen bevoordelen en werknemers zullen productiever voor hen zijn. Beleggers die zich bewust zijn van ESG weten dat ze afhankelijk zullen zijn van de groene taxonomie om ervoor te zorgen dat ze de juiste zakelijke beslissingen nemen. Daarom moeten managers en directeuren de ins en outs van groene taxonomieën kennen. Hoe werken ze? Maakt het bedrijf deel uit van een branche die in aanmerking komt? Zo ja, kan dit gehandhaafd worden? Zo nee, zal dit in de toekomst wel het geval zijn? Het is voor bedrijven van cruciaal belang om deze dingen van tevoren te weten, vooral als een recessie op de loer ligt en investeerders zich bewuster zijn van het geld dat ze uitgeven. Bedrijven richten zich op investeerders met de belofte van succes. De groene taxonomie is daar een onderdeel van.
Waar zijn andere vormen van de EU-Taxonomy actief?
Het onderwerp staat nog in de kinderschoenen, dus verschillende landen bevinden zich nog in de planningsfase van het uitrollen van een vergelijkbare Taxonomy verordening. Sommigen zijn echter al actief.
De ‘Taxonomy for Sustainable Activities’ van de Europese Unie werd in juli 2020 gelanceerd. Deze is in de eerste plaats gericht op het ondersteunen van de ambitieuze doelstelling van het blok om tegen 2050 een ‘netto-nul’-economie te zijn. Hoewel de EU-Taxonomy in de hele Unie brede goedkeuring heeft gekregen, heeft het kritiek gekregen omdat het kernenergie en aardgas als “duurzame” investeringen beschouwt.
Groot-Brittannië werkt onafhankelijk van de EU aan zijn groene taxonomie. Zij heeft echter herhaaldelijk aangegeven dat zij haar werkzaamheden zal baseren op het model van de EU en waar nodig wijzigingen zal aanbrengen. China concentreert zijn inspanningen op zijn Green Bond Endorsed Project Catalogues, die sinds medio 2010 jaarlijks worden uitgegeven. Deze bevatten in wezen criteria voor welke projecten aan groene obligaties kunnen worden gekoppeld en hebben vrijwel hetzelfde resultaat als de groene taxonomie van de EU. De Russische Staatsontwikkelingsbank publiceerde in november 2021 de groene taxonomie van het land, die dezelfde investeringsmogelijkheden bestrijkt als de EU.
Canada is van plan zijn taxonomie de komende jaren te publiceren, hoewel het onwaarschijnlijk is dat het het ‘groene’ label zal dragen, omdat het meer is toegesneden op de Canadese economie die op hulpbronnen draait. In de tussentijd is het echter sinds april van dit jaar uitgesteld door interne meningsverschillen. De Verenigde Staten hebben geen groene taxonomie en zouden waarschijnlijk nog veel meer politieke tegenslag van conservatieven te verduren krijgen als de pogingen om er een te lanceren zich zouden ontwikkelen. De marktwaakhond van het land, de Securities and Exchange Commission (SEC), heeft regelgeving op het gebied van openbaarmaking en ESG. Er is gesuggereerd dat dit op korte termijn de taxonomie zou kunnen vervangen. Niettemin hebben veel van de grootste merken in Amerika ook voet aan de grond in de EU. Er functioneert daar al een groene taxonomie, wat betekent dat een deel van de gevolgen ervan in de tussentijd waarschijnlijk over de Atlantische Oceaan zullen filteren.
Samengevat
De EU-Taxonomy classificeert beleggingen op basis van hoe duurzaam ze zijn en in hoeverre ze aansluiten bij de duurzaamheidsdoelstellingen van een rechtsgebied. Ze zullen snel de favoriete kennisbank worden voor investeerders die ervoor willen zorgen dat hun geld positieve verandering teweegbrengt. Managers en bestuursleden moeten zich hiervan bewust zijn, omdat dit hun zoektocht naar investeringen kan beïnvloeden.
Stainable heeft een team van experts die haar opdrachtgevers voorziet van onafhankelijke adviezen op het gebied van de EU-Taxonomy en begeleidt naar EU-Taxonomy compliance.
Wij gaan graag het gesprek met u aan!
Stainable, simply comply
Comentários